WPŁYW NA GOSPODARKĘ I RYNEKUtrzymanie sieci przesyłowej

Sieć przesyłową PSE tworzy 15 693 km linii najwyższych napięć oraz 110 stacji elektroenergetycznych. Utrzymujemy stan techniczny i układ pracy sieci w sposób spełniający obowiązujące wymagania. Jesteśmy w pełni świadomi, że to właśnie od poziomu dyspozycyjności naszych obiektów sieciowych w znacznym stopniu zależy bezpieczeństwo pracy całego systemu. Nasza infrastruktura sieciowa obejmuje również podmorską linię kablową o napięciu 450 kV i długości 127 km. Długość całej linii łączącej Polskę ze Szwecją wynosi 254 km.

Warto wiedzieć

Wskaźnik dyspozycyjności urządzeń przesyłowych – DYSU – obliczany jest jako średnia arytmetyczna wartości wskaźników dyspozycyjności 5 grup urządzeń przesyłowych obejmujących grupy linii oraz transformatorów zainstalowanych na naszych stacjach.

Dyspozycyjność każdej z grupy tych urządzeń liczona jest jako stosunek faktycznego czasu pracy urządzeń przesyłowych (w godzinach) w ciągu roku do nominalnej liczby godzin w ciągu roku.

Wskaźnik DYSU jest ukierunkowany na monitorowanie gotowości elementów sieci przesyłowej do świadczenia usługi przesyłania energii elektrycznej i uwzględnia dyspozycyjność wymienionych poniżej 5 grup urządzeń przesyłowych:

  1. Linie kategorii L1 ─ linie międzynarodowe, promieniowe oraz pracujące na napięciu 400 kV obciążone w szczycie mocą powyżej 300 MW, a także pracujące na napięciu 220 kV, obciążone w szczycie mocą powyżej 170 MW.
  2. Linie kategorii L2 ─ pozostałe linie nie wymienione w punkcie 1 i 3.
  3. Linie blokowe LB – linie wyprowadzające moc z elektrowni (łączą elektrownie z dużymi stacjami przyelektrownianymi).
  4. Transformatory w stacjach kategorii S11 – transformatory w stacjach mających połączenia z systemami innych państw, w stacjach przyelektrownianych oraz w stacjach sprzęgających sieć 400 i 220 kV.
  5. Transformatory w stacjach kategorii S22 – transformatory w pozostałych stacjach nie wymienionych w punkcie 4.

Nadzorowanie sieci przesyłowej

Prowadzenie nadzoru nad pracą i stanem technicznym sieci przesyłowej

Utrzymanie majątku sieciowego wymaga pełnienia stałego nadzoru nad pracą i stanem technicznym poszczególnych elementów sieci przesyłowej. Do tego zadania w strukturach Departamentu Eksploatacji zostały powołane służby nadzoru eksploatacji: Centrum Nadzoru (CN) w Konstancinie-Jeziornie oraz pięć Regionalnych Centrów Nadzoru (RCN) w siedzibach zamiejscowych komórek organizacyjnych w Warszawie, Radomiu, Katowicach, Poznaniu i Bydgoszczy. Model służb nadzoru ma strukturę hierarchiczną. Regionalne Centra Nadzoru funkcjonalnie podlegają Centrum Nadzoru i odpowiadają za wyznaczony obszar majątku sieciowego PSE.

Podstawową rolą służb nadzoru eksploatacji jest:

  • sprawowanie bieżącego nadzoru nad pracą i stanem technicznym elementów majątku sieciowego będącego własnością PSE S.A. (pełnionego w trybie 24/7),
  • zapewnienie ciągłej sterowalności i obserwowalności obiektów, urządzeń i systemów,
  • zapewnienie dyspozycyjności i bezpieczeństwa pracy urządzeń,
  • nadzór nad realizowanymi pracami,
  • realizacja czynności łączeniowych i sterowniczych zgodnie z przyjętym operatywnym podziałem kompetencji pomiędzy służbami dyspozytorskimi KDM/ODM a służbami nadzoru eksploatacji CN/RCN,
  • koordynowanie przez Regionalne Centra Nadzoru poleceń na pracę na stacjach i liniach poprzez pełnienie funkcji koordynującego zgodnie z Instrukcją bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach i instalacjach energetycznych,
  • planowanie i optymalizacja realizowanych prac eksploatacyjnych oraz inwestycyjnych na majątku sieciowym PSE,
  • współpraca z jednostkami OSD, wytwórców i wykonawców.

Służby nadzoru eksploatacji CN/RCN odgrywają kluczową rolę w przypadku wystąpienia zakłóceń lub awarii na elementach majątku sieci przesyłowej, podczas których na podstawie m.in. sygnalizacji w systemach SCADA lub zgłoszeń od innych podmiotów inicjowane są działania i aktywowane procesy likwidacji zakłócenia. Na bieżąco monitorują stan urządzeń sieci przesyłowej definiując czasowe lub ilościowe ograniczenia w ich pracy wpływające na warunki prowadzenia ruchu.

Rys. Organizacja służb nadzoru eksploatacji PSE

Aż 85 spośród 110 stacji elektroenergetycznych będących na majątku PSE jest sterowanych i nadzorowanych zdalnie. Pozwala to wykonywać operacje łączeniowe z ośrodków nadrzędnych KDM/ODM/CN/RCN, usprawniając pracę KSE. Stacje są sukcesywnie dostosowywane do standardu obiektów zdalnie sterowanych i nadzorowanych w ramach modernizacji. W obiektach nieuznanych za sterowane i nadzorowane zdalnie wszystkie czynności ruchowe są realizowane przez ZES. Wymienione działania służb eksploatacji pozwalają na utrzymanie sieci przesyłowej w należytym stanie zapewniającym pełne zdolności przesyłowe.

Gospodarka magazynowa jako proekologiczna inicjatywa wpisująca się w ideę gospodarki o obiegu zamkniętym

Gospodarka magazynowa w PSE przede wszystkim zapobiega powstawaniu dużej ilości odpadów. Osiągane jest to poprzez m.in.:

  • Magazynowanie zdemontowanych urządzeń sprawnych. W sytuacji, kiedy demontaż dotyczy urządzeń sprawnych, urządzenia są przekazywane do składowania w rezerwie magazynowej, w celu ponownego użycia na potrzeby usuwania awarii lub bieżących napraw;
  • Remont urządzeń niesprawnych. Po wystąpieniu awarii lub usterki niesprawne urządzenia są demontowane, a następnie – w miarę możliwości – badane i przekazywane do remontu. Po przeprowadzeniu remontu urządzenia są przekazywane do rezerwy magazynowej jako sprawne i nadające się do ponownego użytku.

W przypadkach, gdy urządzenia lub materiały utraciły sprawność techniczną, a spółka podjęła decyzję o zaniechaniu przeprowadzenia remontu, przygotowywane są postępowania przetargowe na odpowiednie zagospodarowanie odpadów. Medium izolacyjne w urządzeniach stanowi często odpad niebezpieczny wg Ustawy o odpadach, a PSE, jako wytwórca, są odpowiedzialne za odpad do momentu jego ostatecznego zagospodarowania.

Gospodarka odpadami odbywa się poprzez przekazanie odpadów do firm, które w zakresie swojej działalności posiadają decyzje środowiskowe na ostateczne zagospodarowanie. Od odbiorców odpadów nie posiadających odpowiednich decyzji do ostatecznego zagospodarowania odpadów niebezpiecznych nasza spółka wymaga udowodnienia faktu przeprowadzenia procesu przetwarzania oraz przekazania odpadów niebezpiecznych do ostatecznego zagospodarowania.
W skład niektórych urządzeń wchodzą materiały podlegające odzyskowi. Są to np.: olej, stal, miedź, porcelana. Materiały te podlegają przetworzeniu, odzyskowi i ponownemu wykorzystaniu.

Nasze działania wpisują się w ideę gospodarki o obiegu zamkniętym, co czyni prowadzenie procesu gospodarki magazynowej pośrednio działaniem proekologicznym.

Kluczowe liczby

głównych lokalizacji magazynowych PSE: po 2 w Radomiu i Bydgoszczy oraz po 1 w: Warszawie, Katowicach i Poznaniu.

składów magazynowych na terenie całego kraju.

Przypadki zagrożeń pracy linii przesyłowych NN spowodowane przez agrowłókninę

Spośród wielu czynników zewnętrznych i środowiskowych stwarzających realne zagrożenie pracy linii przesyłowych NN w ostatnich latach na pierwszy plan wysuwają się różnego rodzaju agrowłókniny stosowane w rolnictwie oraz folie przemysłowe. Na skutek nieprawidłowego zamocowania do gruntu oraz pod wpływem podmuchów wiatru agrowłóknina przekształca się w swobodnie przemieszczający się w powietrzu latawiec, który natrafiając na przeszkodę w postaci elementów linii elektroenergetycznej owija się skutecznie na słupach, izolatorach, przewodach roboczych lub odgromowych. Podobne zagrożenia powodują nieodpowiednio zabezpieczone folie przemysłowe – wykorzystywane przez przedsiębiorstwa oraz osoby prywatne. Niejednokrotnie odcinki latającej agrowłókniny lub foli są na tyle długie, że zaczepiają o przewody robocze wszystkich faz, dotykając ziemi. Stwarza to oczywiste zagrożenie pracy linii przesyłowej, ale również dla osób postronnych, grożąc ich porażeniem przez prąd elektryczny o bardzo wysokim napięciu. Stwierdzenie takiego zagrożenia każdorazowo wiąże się z zabezpieczeniem miejsca zdarzenia przez odpowiednie służby oraz awaryjnym wyłączeniem linii – często linii „niewyłączalnych” z punktu widzenia pracy systemu – w celu usunięcia problemu. Prace przy usuwaniu agrowłókniny lub folii trwają co najmniej kilka godzin, m.in. ze względu na konieczność przygotowania strefy roboczej dla bezpiecznego wykonania prac, zaangażowania podnośników lub skomplikowane zaplątanie agrowłókniny albo foli w elementy linii. Każde nieplanowe wyłączenie linii dla takich prac generuje wysokie koszty i zaangażowanie m.in. Zespołów Eksploatacyjnych, których pracownicy są odrywani od realizacji prac planowych.

W 2021 r. odnotowano tylko 3 zagrożenia spowodowane przez agrowłókninę i folię (w tym 1 od agrowłókniny oraz 2 przypadki od foli), co stanowi istotny spadek liczby zagrożeń w porównaniu z 2020 r., gdy odnotowano 13 takich przypadków. Działania naszej spółki w zakresie publikacji ostrzeżeń w lokalnych gazetach oraz rozwieszania plakatów informacyjnych na temat zagrożeń mają istotny wpływ na spadek liczby niebezpiecznych zdarzeń.

Kluczowe liczby

wydatki poniesione na eksploatację i zadania remontowe obiektów sieciowych w 2021 roku.

Strona wykorzystuje pliki cookies. Używamy informacji zapisanych za pomocą cookies w celach statystycznych oraz w celu dopasowania serwisu do indywidualnych potrzeb użytkowników. W przeglądarce internetowej można zmienić ustawienia dotyczące cookies. Więcej o plikach cookies i o ochronie Twojej prywatności przeczytasz tutaj